Сям'я з вёскі Камарова Мядзельскага раёна наладзіла вытворчасць экалагічных драўляных вокнаў і з поспехам пастаўляе іх на экспарт.

Працаваць на сябе, мець прыстойны даход, каб хапіла і на дом мары, і на добрую машыну, і на адпачынак на марскім беразе - для гэтага неабавязкова быць прадпрымальнікам у буйным горадзе. Прыбытковую справу можна адкрыць і на вёсцы, галоўнае - выбраць прыдатную бізнес-мадэль і заручыцца падтрымкай аднадумцаў. У гэтым упэўнены дырэктар бізнэс-інкубатара ў вёсцы Камарова Мядзельскага раёна Эдуард Вайцяховіч.

Вёска Камарова з насельніцтвам каля шасці сотняў чалавек вядомая не толькі ў Мядзельскім раёне, але і за яе межамі. Ведаюць яе па цэнтры падтрымкі прадпрымальніцтва, Свірскаму сельскагаспадарчаму прафесійнаму ліцэю, які яшчэ некалькі гадоў таму выпускаў каштоўныя кадры для раёна. Публічнай асобай стаў і яго былы выпускнік і кіраўнік Эдуард Вайцяховіч. Ён за многія гады сваёй працы паспеў падрыхтаваць тысячы спецыялістаў для аграпрамысловага комплексу Беларусі і дзясяткі прадпрымальнікаў. На сваім прыкладзе Эдуард Вайцяховіч паказвае, што за камфортным жыццём і добрымі даходамі далёка ездзіць не трэба: усе неабходныя ўмовы можна стварыць нават у вёсцы. Разам з жонкай Эдуард стварыў аграсядзібу, дапамог сынам адкрыць у вёсцы кавярню, краму і хлебапякарню, прывёў у парадак мясцовы парк. А дачка эколаг занялася вырабам экалагічных драўляных вокнаў.

  32-гадовая ўраджэнка вёскі Залессе Смаргонскага раёна Аляксандра     Чыжэўская скончыла ўніверсітэт і засталася жыць у Менску. Займалася   офіснай  працай на пасадзе інжынера-эколага, гадавала дачок. Па асабістых   абставінах праз 10 гадоў прыйшлося вярнуцца на малую радзіму і працягнуць   сямейную справу. Бацька Аляксандры - сталяр, які працяглы час займаўся   вытворчасцю драўлянай мэблі, усходаў. Дачка вырашыла працягнуць справу   бацькі.

  Канкурэнцыя ў рэгіёне была невялікая: падобнай справай займаўся толькі   адзін майстар у суседняй вёсцы. Да яго і звярталіся на першых сітавінах з   пытаннямі, за кансультацыяй і дапамогай. Так дзве сямейныя справы   паступова злучыліся ў адзін бізнэс.

  Знаёмімся з бізнес-лэдзі ў майстэрні - сярод драўляных нарыхтовак, станкоў,   гатовай прадукцыі. Аляксандра, жартам, адзначае, што адначасова сумяшчае мноства пасад: яна і грузчык, і прыбіральнік, і шліфавальшчык, і менеджэр па продажах, і дырэктар. "Калі ёсць сямейная справа, хто-небудзь з дзяцей абавязаны яго падтрымаць і працягнуць. Я рада, што пераехала сюды пяць гадоў таму. У вёсцы прасцей гадаваць дзяцей, а магчымасці для сям'і практычныя такія ж, як і ў горадзе. Калі ж працаваць і рукамі, і галавой, у бізнэсе з часам стане лягчэй. Вядома, работы наперадзе яшчэ мноства, будзем развівацца. Ёсць пэўная мяжа, да якой варта імкнуцца. Пры гэтым трэба своечасова спыніцца на плато, выдыхнуць, папрацаваць на гэтым узроўні і вырашыць, ці трэба расці далей", - упэўненая прадпрымальніца.

 Па яе словах, з экалагічнай адукацыяй вырабляць пластыкавыя вокны ёй было б нецікава. "У маім доме драўляныя вокны і столь. Я супраць нацяжных столяў, пластыкавых вокнаў-гэта няправільна і неэкалагічна для мікраклімату ў сям'і, здароўя. Хоць дарагі і якасны пластык для вокнаў, можа, і не такі шкоду будзе прыносіць жыхарам, але пасля выкарыстання будзе раскладацца яшчэ сотні гадоў. Танны пластык можа прывесці да волкасці, цвілі, парушэння цыркуляцыі паветра", - тлумачыць Аляксандра

  Пасля таго як маладая жанчына прайшла навучанне ў бізнес-   інкубатары ў Камарова, яна выйграла грант. Атрыманыя сродкі   пайшлі на закупку італьянскага станка, мадэрнізацыю бацькавай   майстэрні ў будынку былога жывёлагадоўчага комплексу. Пасля   атрымання матэрыяльнай падтрымкі ўдалося адкрыць пяць новых рабочых месцаў, усяго ў майстэрні працуюць сем спецыялістаў.

  Зараз у майстэрні вырабляюць ад 200 да 400 кв. м вокнаў у месяц. Каля 90%   прадукцыі ідзе на экспарт - у Расію. "Гэта дарагія вокны, паколькі дарагое   сыравіну, якасная нямецкая фурнітура і далёка не бюджэтнае, але экалагічнае   пакрыццё", - тлумачыць кіраўнік фірмы. Першых кліентаў доўга шукаць не   прыйшлося, у гэтым дапамаглі напрацоўкі бізнес-партнёра з суседняй вёскі.   Быў у прадпрымальнікаў і досвед працы з еўрапейскім рынкам: пастаўлялі   вокны ў нямецкі горад Золін. Там якасць беларускіх вокнаў высока ацанілі.   "Мантажнікі тады казалі нашаму заказчыку, што такой якасці вокны немцы ўжо   даўно не робяць", - распавядае Аляксандра.

  Задаволеная яна не толькі сваім бізнесам, але жыццём у вёсцы, дзе прасцей   выбудаваць лагістыку, зладзіць адпачынак, ды і жыць з камфортам можна.

З рэпартажу БЕЛТА
Чытаць рэпартаж у крыніцы: https://www.belta.by/regions/view/reportazh-aktivist-iz-komarovo-uchit-stroit-biznes-na-ekologichnoj-produktsii-371009-2019/